Jazda po alkoholu i całowanie koleżanek, czyli 6 rzeczy, które zaskoczyły mnie w Hiszpanii

W maju minie rok od rozpoczęcia mojej intensywnej przygody w Hiszpanii, w której jak wiecie spędziłam mniej więcej połowę minionego roku. Zanim pojawiłam się tutaj po raz pierwszy Hiszpania nie była jakoś specjalnie wysoko na liście moich miejsc do odwiedzenia i zazwyczaj pojawiało się coś ważniejszego, przez co ten kraj spadał na pozycję „może następnym razem”. Jednak od momentu, kiedy przyjechałam po raz pierwszy odwiedzić moją przyjaciółkę (która zapewne właśnie to czyta! ;)), od razu zakochałam się w Hiszpanii na tyle, że wróciłam do Barcelony raz jeszcze po zaledwie trzech tygodniach, a później kolejny raz już na miesiąc. Hiszpanię uwielbiam i choć w towarzystwie hiszpańsko-latynoskim czuję się jak ryba w wodzie, to jednak są tutaj pewne rzeczy, które ciężko było mi na początku zrozumieć, lub które mocno mnie zaskoczyły. Prosiliście o więcej tekstów na ten temat, więc zapraszam do czytania!

Czas spożywania posiłków

Jeśli będziecie mieć kiedyś okazję rozmawiać z rodowitym Hiszpanem, koniecznie wspomnijcie, że w Polsce jemy obiad około 15. Reakcja na tego typu informację zawsze jest bardzo zabawna, bo to coś na pograniczu szoku z niedowierzaniem. Nie raz usłyszałam również, że jesteśmy „jacyś dziwni”, bo o tej porze Hiszpan zastanawia się dopiero co przekąsić na lekki lunch (który może być nawet kanapką) lub trawi jeszcze śniadanie. Mniej więcej o 20 zaczyna wybierać restaurację lub posiłek, który zje na kolację około 22-23, popijając go sporą ilością wina. Przed 20 w restauracjach możecie spotkać tylko turystów, ponieważ po prostu tutaj o tej godzinie się nie je, a restauracje często oferują spore zniżki wiedząc, że klientów o tej porze nie ma. Mój organizm nie potrafi przestawić się na jedzenie o tak późnych porach, bo zwyczajnie nie jestem już głodna po 20, więc jeśli umawiam się na kolację ze znajomymi muszę specjalnie jeść bardzo mało cały dzień, aby być w stanie wcisnąć w siebie wielki posiłek o 22. Moje maksimum głodu przypada na czas, kiedy większość Hiszpanów albo śpi podczas sjesty, albo ewentualnie popija Sangrią słodką przekąskę.

Luźne podejście do zasad

Polacy są bardzo obowiązkowi i raczej trzymają się zasad oraz przestrzegają prawa. Tutaj spora część zasad traktowana jest raczej jako sugestie. Oczywiście Hiszpanie nie łamią istotnego prawa, ale np. notorycznie przechodzą na czerwonym świetle, traktując je raczej na zasadzie „może wjechać w ciebie samochód, więc przejdź szybciej”. Niestety często dotyczy to również samochodów. Na czerwonym świetle można przejść przed policyjnym samochodem, który najprawdopodobniej nie zwróci na to większej uwagi. Podobnie sprawa ma się w przypadku jazdy po spożyciu alkoholu – dopuszczalna ilość to 0,5 promila, jednak wielu moich hiszpańskich znajomych wsiada za kierownicę samochodu lub skutera po imprezie, albo w trakcie imprezy, mając zapewne więcej alkoholu we krwi. Nie wiem jak wygląda to pod względem prawnym, ale od znajomej dowiedziałam się, że za prowadzenie przy nieco większej ilości grozi jedynie mandat, choć policja niespecjalnie kwapi się do zatrzymywania kierowców, więc jeśli to prawda, to polska możliwość utraty prawa jazdy jest znacznie skuteczniejszym odstraszaczem kierowców „na gazie”. Większość samochodów ma tutaj również poobijane zderzaki, bo parkowanie przesuwając inne samochody własnym samochodem nie jest niczym dziwnym. Wnioskując z różnych rozmów ze znajomymi podobnie jest z wieloma kwestiami dotyczącymi podatków czy administracji.

Punktualność

To chyba najbardziej znany stereotyp o Hiszpanii i z moich obserwacji wynika, że prawdziwy. Oczywiście istnieją wyjątki i jeśli naprawdę trzeba, to da się być na czas, jednak w większości przypadków 15 minut spóźnienia to jest właśnie na czas, a spóźnienie zaczyna się mniej więcej od 30 minut w górę. Świetnie obrazuje to ta historia: Jedna z moich mieszkających w Hiszpanii koleżanek jest tancerką, na której wystąpienie pośród innych artystów wybierałam się któregoś zimowego wieczoru. Jej wyjście miało mieć miejsce o 21, ale niestety uciekło mi metro, więc wiedziałam, że mogę być tam najszybciej o 21 15. Moja polska logika wyglądała następująco – równo o 21:00 zacznie się występ, który potrwa pewnie jedynie kilka minut, więc nie mogę się spóźnić. Wzięłam taksówkę, za którą zapłaciłam 15 euro aby przyjechać o 20:58 i dowiedzieć się, że ze względu na opieszałość artystów wszystko przesunięte jest o mniej więcej godzinę, a moja koleżanka dopiero wykonuje sceniczny makeup!

Podejście do alkoholu

O Polakach mówi się, że dużo piją, szczególnie alkoholu wysokoprocentowego. Stety lub niestety moi hiszpańscy znajomi uważają mnie za eksperta w dziedzinie czystej wódki, skoro jestem Polką, a mi bliżej raczej do hiszpańskiego podejścia do alkoholu. W Hiszpanii raczej nikt nie sięga po wódkę, szczególnie pitą na kieliszki, co jest naszą narodową normą. Raczej nie zamawiają również drinków na wódce, nie ma tutaj raczej wódek smakowych, ewentualnie te cytrynowe i to raczej w klubach, dla turystów. Królują za to drinki – od mojito przez cuba libre do pinacolady. Mężczyzna z kolorowym drinkiem z palemką w klubie nikogo nie dziwi, w Polsce zebrałby raczej salwę śmiechu od kolegów :) Przy okazji - drinki tutaj są mocniejsze, bo alkohol lany jest "na oko", więc rumu w mojito zazwyczaj jest więcej niż polskie 20-30 ml. Bardzo dużo pije się za to wina – klasycznego, prosecco albo w hiszpańskiej wersji z owocami, czyli sangrii. Niczym dziwnym nie będzie popijanie kieliszka prosecco czy sangrii o 13. Wino, ewentualnie zamawiane jest raczej do każdego posiłku, popijane powoli, jako jego element. Kolacja wśród znajomych bez kilku butelek wina nie przejdzie!

Pewność siebie Hiszpanów

Hiszpańscy i latynoscy mężczyźni są bardzo, bardzo pewni siebie. Nawet jeśli w moim subiektywnym odczuciu nie mają do tego podstaw :) Choć to stereotyp, więc nie dotyczy każdego, to faktycznie spora ilość z nich uważa się za pięknych i szalenie męskich, choć podejście do męskości jest zgoła inne od polskiego. Męskości Hiszpanowi nie ujmie ani różowa koszula i mokasyny, ani kolorowy drink w ręce, ani kręcenie biodrami w rytmie salsy lepiej niż niejedna dziewczyna. Ogólnie hiszpańscy i latynoscy mężczyźni uwielbiają tańczyć i niczym dziwnym nie będzie tutaj mężczyzna sam na parkiecie, albo nawet grupka przyjaciół bez towarzystwa kobiet. Łatwo przychodzi im również śmianie się z samych siebie i publiczne wygłupy. Od Was zależy, które podejście do „męskości” pasuje Wam bardziej, bo nie ma tutaj na pewno lepszego i gorszego :)

Przyjacielskie relacje damsko-męskie 

Zupełnie normalnym i pozbawionym podtekstów jest nazywanie koleżanek np. mi corazon (moje serce) czy linda, guapa (słodka, piekna). Jeśli którykolwiek z moich polskich kolegów (bez urazy!) nazwałby mnie jego serduszkiem, mocno by mnie to zdziwiło. Po prostu nie leży to w naszej kulturze i tego typu teksty zarezerwowane są jedynie dla tej jedynej. Jeśli więc usłyszycie od Hiszpana guapa, raczej nie powinnyście czuć się z tym specjalnie wyjątkowo. Oczywiście tego typu teksty do koleżanek nie są rzucane na prawo i lewo, ale mogą się zdarzyć i nie będą nikogo dziwić. Podobnie wszelkiego rodzaju kontakt fizyczny, np. całusy i przytulenia na powitanie, różnego rodzaju objęcia w rozmowie, ręce na ramieniu i wszelkiego rodzaju kontakt fizyczny, który w Polsce mógłby dla niektórych być już naruszeniem pewnych granic. Ja akurat się w tym odnajduje, bo sama jestem otwartą osobą, jednak od kilku bardziej introwertycznych osób słyszałam, że jest to dla nich czasami irytujące.

***

Jeśli macie jakiekolwiek doświadczenia z Hiszpanią koniecznie dajcie mi znać, czy macie podobne spostrzeżenia. A może odnajdujecie te same sytuacje w innych krajach? Wpadnijcie też koniecznie na insta!

Mi amor! ❤️ Miłego weekendu kochani! Macie już plany na majówkę? ☀ Do Barcelony, jak i wszędzie, w tym czasie bilety są już drogie, ale po dorwiecie je za kilkadziesiąt złotych - tak tylko wspominam... 😇 Na zdjęciu najstarsza, gotycka dzielnica Barcelony - Barri Gotic ___________________ #love #couple #couplegoals #cute #kiss #kisses #hugs #girlfriend #boyfriend #gf #bf #bff #together #photooftheday #happy #me #girl #boy #beautiful #instagood #instalove #lovehim #pretty #fun #smile #xoxo

Post udostępniony przez Marta Grzegorzak (@martagrzegorzak) Kwi 27, 2018 o 9:26 PDT